Η κατά Θέματα διαίρεση της Βυζαντινής Αυτοτοκρατορίας

Α

• Στρατηγίς Αβύδου
• Θέμα Αγχιάλου
• Στρατηγίς Αδάνων
• Θέμα Αδατά
• Θέμα Αδριανουπόλεως και Διδυμότειχου
• Στρατηγίς Αετού
• Θέμα Αιγαίου Πελάγους
• Στρατηγίς Αισθιανηνής
• Θέμα Άμαρας
• Θέμα Ανατολικών
• Στρατηγίς Αντάραδου
• Στρατηγίς Ανταρτούς
• Θέμα Αρμενιακών
• Στρατηγίς Αρτάχ
• Στρατηγίς Αρτζεσίου
• Στρατηγίς Άρτζικε
• Θέμα Ασμοσάτου

Β

• Στρατηγάτο Βαλανέως
• Θέμα Βαρδάρη
• Στρατηγίς Βελεγράδας
• Στρατηγίς Βελεγράδας και Βρανιτζόβης
• Στρατηγίς Βελεχατίβης
• Στρατηγίς Βερόης
• Θέμα Βεροίας
• Θέμα Βιθυνίας
• Στρατηγίς Βλαχίας
• Θέμα Βολερού
• Θέμα Βολερού, Στρυμώνος και Θεσσαλονίκης
• Στρατηγίς Βορζέ
• Θέμα Βουκελλαρίων
• Θέμα Βουλγαρίας
• Θέμα Βουναίνης
• Στρατηγίς Βρινδήσιον

Γ

• Στρατηγάτο Γαβάλων
• Θέμα Γερμανίκειας
• Στρατηγίς Γωτωγώζ και Ελαβάκης

Δ

• Θέμα Δαλματίας
• Θέμα Δαουθά
• Στρατηγίς Δεαβόλεως
• Θέμα Δερζηνής
• Θέμα Δρουγουβιτείας
• Στρατηγίς Δρυινουπόλεως
• Θέμα Δυρραχίου

Ε

• Θέμα Ειρηνουπόλεως
• Θέμα Ελλάδος
• Θέμα Εξακωμίας
• Στρατηγίς Ερκνή

Ζ

• Θέμα Ζαγορίων
• Στρατηγίς Ζερμίου
• Στρατηγίς Ζούμε

Η

• Στρατηγίς Αγίου Ηλία

Θ

• Θέμα Θεοδοσιουπόλεως
• Στρατηγίς Θεοδωρουπόλεως
• Θέμα Θεσσαλονίκης
• Θέμα Θράκης
• Θέμα Θράκης και Μακεδονίας
• Θέμα Θρακησίων

Ι

• Θέμα Ιβηρίας
• Στρατηγίς Ιεραπόλεως
• Στρατηγίς Ιεριχώς
• Στρατηγίς Ιωαννουπόλεως

Κ

• Θέμα Καησούν
• Θέμα Καλαβρίας
• Θέμα Καλουδίων
• Στρατηγίς Κάμας
• Θέμα Καππαδοκίας
• Θέμα Καραβησιάνων
• Θέμα Κασιώτιδος
• Θέμα Καστοριάς
• Θέμα Κεφαλληνίας
• Θέμα Κιβυρραιωτών
• Θέμα Κιλβιανών
• Στρατηγίς Κοκοβίτ
• Θέμα Κολωνείας
• Στρατηγίς Κολωνείας Ηπείρου
• Στρατηγίς Κοπτού
• Θέμα Κρήτης
• Στρατηγίς Κυμβαλαίου
• Θέμα Κύπρου

Λ

• Στρατηγίς Λαοδίκειας
• Θέμα Λαπάρας
• Στρατηγίς Λάρισας Θεσσαλίας
• Στρατηγίς Λάρισας Καππαδοκίας
• Στρατηγίς των Λιμνίων
• Θέμα Λογγοβαρδίας
• Θέμα Λουκανίας
• Στρατηγίς Λούλους
• Θέμα Λυκανδού

Μ

• Θέμα Μαιάνδρου
• Θέμα Μακεδονίας
• Στρατηγάτο Mαρακέως
• Θέμα Μαρίσοβου και Μοροβίσδου
• Στρατηγίς Ματζικέρτ
• Στρατηγίς Μαύρου όρους
• Θέμα Μελενίκου
• Θέμα Μελιτηνής
• Στρατηγίς Μελτής
• Θέμα Μεσηβρίας
• Θέμα Μελάγινων
• Θέμα Μεσοποταμίας
• Θέμα Μεσοποταμίας της δύσεως
• Θέμα Μογλενών
• Στρατηγίς Μοσυνούπολις
• Στρατηγίς Μουζαρίου
• Στρατηγίς Moψουεστίας
• Θέμα Μυλάσσης και Μελανουδίου

Ν

• Στρατηγίς Ναϊσού και Βρανιτζόβης
• Θέμα Νεοκάστρων
• Θέμα Νικοπόλεως

Ο

• Θέμα Οπτιμάτων
• Θέμα Οχρίδας
• Θέμα Οψίκιον

Π

• Στρατηγάτο Παγράς
• Στρατηγάτο Παλατζά
• Στρατηγίς Παρευφράτειδων πόλεων
• Θέμα Παρίστριον
• Θέμα Παφλαγονίας
• Θέμα Πελαγονίας
• Θέμα Πελοποννήσου
• Θέμα Περιθωρίου
• Στρατηγίς Περκρίνου
• Θέμα Ποδανδού
• Θέμα Πρεσπών

Ρ

• Στρατηγίς Ραούσιον
• Στρατηγίς Ρωμανούπολις

Σ

• Θέμα Σαμοσάτων
• Θέμα Σάμου
• Στρατηγίς Σαρδικής
• Στρατηγίς Σασούν
• Θέμα Σεβαστείας
• Στρατηγίς Σέζερ
• Θέμα Σελευκείας
• Στρατηγίς Σερβίων
• Θέμα Σερρών
• Θέμα Σικελίας
• Θέμα Σκάμανδρου
• Στρατηγίς Σκοπίων
• Στρατηγίς Σμολένων
• Θέμα Στρυμώνος
• Στρατηγίς Στρώμνιτσας
• Θέμα Σιρμίου
• Στρατηγίς Σωτηριουπόλεως

Τ

• Θέμα Τάραντα
• Στρατηγάτο Ταρσού
• Θέμα Ταρώνος
• Στρατηγίς Τελούχ
• Θέμα Τεφρικής
• Στρατηγίς Τζιλιάπετρ
• Θέμα Τριαδίτσης και Βελεβούσδου
• Θέμα Τσαμανδού

Φ

• Θέμα Φιλαδέλφειας
• Θέμα Φιλιππούπολης
• Θέμα Φιλιππούπολης, Μόρας, Βερόης και Αχριδώς

Χ

• Θέμα Χαλδίας
• Στρατηγίς Χαντριάτη
• Θέμα Χαρπεζικίου
• Θέμα Χαρσιανού
• Στρατηγίς Χασαναρά
• Στρατηγίς Χαυζιζίου
• Θέμα Χερρονήσου
• Θέμα Χερσώνος
• Θέμα Χόζανον
• Στρατηγίς Χορτζινής
• Στρατηγίς Χουήτ
• Θέμα Χριστουπόλεως και των περί αυτά

Τα θέματα επί Λέοντα Γ’

Η πλειοψηφία των ιστορικών τοποθετεί την αναδιοργάνωση και την τελειοποίηση του συστήματος των θεμάτων (με προέλευση από τον 7ο αιώνα) στον 8ο αιώνα, μερικές φορές μάλιστα στην εποχή του Λέοντα Γ'. Ο Finley γράφει ότι «μια νέα γεωγραφική διαίρεση σε θέματα έγινε από τον Λέοντα, που διήρκησε τόσο όσο και το Βυζάντιο». Ο Gelzer υπήρξε πιο κατηγορηματικός στο ζήτημα αυτό: «Ο Λέων», γράφει, «απομάκρυνε οριστικά τις πολιτικές αρχές, μεταφέροντας την πολιτική εξουσία των επαρχιών στα χέρια των στρατιωτικών». Ο Uspensky γράφει: «Μόνον την εποχή του Λέοντα του Ίσαυρου έγινε μια απότομη μεταβολή που ενίσχυσε τη δύναμη του ‘στρατηγού’ των θεμάτων, σε βάρος της πολιτικής διοίκησης της επαρχίας». Παρόλα αυτά όμως δεν υπάρχει καμιά πληροφορία σχετική με τη συμβολή του Λέοντα στην οργάνωση των επαρχιών.

Υπάρχει μόνον ένας πίνακας θεμάτων, που αναφέρεται στην οργάνωσή τους, που προέρχεται από τον Άραβα γεωγράφο, των 50 πρώτων χρόνων του 9ου αιώνα, Ibn - Khordadhbh. Συγκρίνοντας τα στοιχεία τους με τα δεδομένα σχετικά με τα θέματα του 7ου αιώνα, οι επιστήμονες καταλήγουν σε μερικά συμπεράσματα που αναφέρονται σε ορισμένες μεταβολές που έγιναν στον 8ο αιώνα, την εποχή δηλαδή της δυναστείας των Ισαύρων. Φαίνεται ότι στη Μ. Ασία, εκτός από τα τρία θέματα του 7ου αιώνα, δημιουργήθηκαν τον 8ο αιώνα, την εποχή του Λέοντα Γ', δύο νέα θέματα: 1) το θέμα των Θρακησίων στο δυτικό μέρος της Μ. Ασίας, που δημιουργήθηκε από τις δυτικές περιοχές του μεγάλου θέματος των Ανατολικών και πήρε το όνομα των στρατιωτικών φρουρών, που προέρχονταν από τη Θράκη και έμεναν εκεί, και 2) το θέμα των Βουκελλαρίων στα ανατολικά του μεγάλου θέματος του Οψικίου, που ονομάστηκε έτσι από τους Βουκελλάριους, δηλαδή μερικούς Ρωμαίους και ξένους στρατιώτες, τους οποίους μίσθωσε η αυτοκρατορία ή διάφορα άλλα άτομα. Ο Κωνσταντίνος ο Πορφυρογέννητος λέει ότι οι Βουκελλάριοι ακολουθούσαν τον στρατό ως προμηθευτές. Διαβάστε περισσότερα για τα Θέματα της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας επί Λέοντα Γ΄ εδώ: Τα θέματα επί Λέοντα Γ’

Βυζαντινοί θεματικοί στρατοί

O 11ος αιώνας σημαδεύει ταυτόχρονα τη μέγιστη ακμή, αλλά και την αρχή της παρακμής της ανατολικής Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, αυτής που σε κατοπινούς χρόνους αποκλήθηκε "Bυζαντινή". Tο πρώτο ορατό σύμπτωμα της παρακμής είναι η μεταλλαγή του πυλώνα της μακεδονικής δυναστείας, του θεματικού στρατού.

Με το θάνατο του Bασίλειου B', του επονομαζόμενου Bουλγαροκτόνου, το 1025, το Bυζάντιο έχει φθάσει στο απόγειο της ακμής του. Eχει πλέον καθιερωθεί ως παγκόσμια δύναμη, διαδραματίζοντας ευρύτερο διεθνή ρόλο. Hταν η κατάληξη μίας σειράς ορθών επιλογών και θαρραλέων αποφάσεων από ικανούς αυτοκράτορες της μακεδονικής δυναστείας, όπως ο Kωνσταντίνος Z' ο Πορφυρογέννητος, ο Λέων Στ' ο Σοφός ή Φιλόσοφος (οι "διανοούμενοι αυτοκράτορες"), ο Nικηφόρος Φωκάς, ο Iωάννης Tσιμισκής (ικανοί στρατηλάτες-αυτοκράτορες) και, περισσότερο απ' όλους, του ίδιου του Bασίλειου B'.

 Mε συνεχείς, σκληρούς πολέμους η αυτοκρατορία ανακτά ολόκληρη τη M. Aσία, συντρίβοντας την αραβική αντίσταση και προσαρτά τις περιοχές της Bόρειας Συρίας, της Mεσοποταμίας, της Δυτικής Aρμενίας και της Γεωργίας, ενώ σε άλλους γείτονες επιβάλλει την επικυριαρχία της. Aποκαθιστά τον έλεγχο στην ανατολική λεκάνη της Mεσογείου. Mε τη στρατιωτική κατάκτηση των Bουλγάρων και των νότιων Σλάβων, τα βυζαντινά σύνορα φθάνουν πάλι, έπειτα από τέσσερις αιώνες, ως το Δούναβη. H βυζαντινή επιρροή επεκτείνεται πέρα από τα σύνορα της αυτοκρατορίας. 

Διαβάστε περισσότερα για τους Θεματικούς Στρατούς της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας εδώ:  Βυζαντινοί θεματικοί στρατοί

Πηγαί: 

1. Θέμα (Βυζάντιο) https://el.wikipedia.org/wiki/

2. Βυζαντινοί θεματικοί στρατοί

   http://byzantinempire.blogspot.com/2016/12/blog-post_1.html

3. Τα θέματα επί Λέοντα Γ’ https://byzantinempire.blogspot.com/2017/01/blog

4. Βυζαντινοί θεματικοί στρατοί
   ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ http://www.militaryhistory.gr/articles/view/118
5. Η πλειοψηφία των ιστορικών τοποθετεί την αναδιοργάνωση και την τελειοποίηση του συστήματος των θεμάτων (με προέλευση από τον 7ο αιώνα) στον 8ο αιώνα, μερικές φορές μάλιστα στην εποχή του Λέοντα Γ'. Ο Finley γράφει ότι «μια νέα γεωγραφική διαίρεση σε θέματα έγινε από τον Λέοντα, που διήρκησε τόσο όσο και το Βυζάντιο». http://byzantin-history.blogspot.com/2011/03/blog-post.html
6. Στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία με την ονομασία θέμα αναφέρουμε τις αρχικώς μεγάλες στρατιωτικές μονάδες του βυζαντινού στρατού που δημιουργήθηκαν κατά τον 6ο αιώνα, οι οποίες λάμβαναν το όνομά τους από την τοποθεσία την οποία συνετίθεντο και οι οποίες εξελίχτηκαν σταδιακά από τον 8ο αιώνα σε διοικητικές περιφέρειες του κράτους, με διοικητικό ρόλο υπό τον εκάστοτε ανώτερο στρατιωτικό αξιωματικό (στρατηγό). https://el.wikipedia.org/wiki/
7. Κατά την Ελληνική Επανάσταση του 1821 η συνελθούσα το 1827 Γ΄ Εθνοσυνέλευση Τροιζήνας προσπαθώντας να συνεχίσει τις παραδόσεις της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας καθιέρωσε στον καταστατικό χάρτη της χώρας που ψήφισε, τη διοικητική διαίρεση αυτής σε θέματα, που όμως πολύ γρήγορα εγκαταλείφθηκε έναντι και μόνο της γεωγραφικής διαίρεσης και της διοικητικής δια των νομών.https://el.wikipedia.org/

Χάρται:

Original map: Andrei nacu Derivatime map: NerdyNSK Μετάφραση στα ελληνικά: Ασμοδαίος - File:Byzantine Macedonia 1045CE.svg

Τμήμα μεγαλύτερου χάρτη που απεικονίζει τα όρια των θεμάτων της ανατολικής Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας το 1045 μ.Χ.

Δείτε και: 

• Σε όλη τη διάρκεια της Βυζαντινής εποχής, πηγή της εξουσίας και αρχηγός του κράτους ήταν ο αυτοκράτορας. Κάτω από αυτόν και τον εκπρόσωπό του -το ενδιάμεσο δηλαδή πρόσωπο ανάμεσα στον αυτοκράτορα και τις υπηρεσίες του κράτους- υπήρχε μια περίπλοκη κρατική μηχανή. Κύριο χαρακτηριστικό της κρατικής οργάνωσης της περιόδου (610-867) ήταν η στρατιωτικοποίηση της διοίκησης. Αυτή είχε ήδη ξεκινήσει από τον 6ο αιώνα και συστηματοποιήθηκε στα χρόνια του Ιουστινιανού. Σκοπός της ήταν η ενίσχυση των εξασθενημένων από τις εχθρικές επιδρομές, παραδουνάβιων κυρίως, περιοχών. Εξελίχθηκε στους χρόνους των διαδόχων του Ιουστινιανού Α΄ με τη δημιουργία των εξαρχάτων της Ιταλίας (584) και της Αφρικής (591), ενώ αποκρυσταλλώθηκε τον 8ο αιώνα με το θεσμό των θεμάτων. http://www2.ime.gr/chronos/09/gr/p/610/main/p4a.html
• Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης: Ανοικτά ακαδημαικά μαθήματα Βυζαντινή Ιστορία Ι (324-1081) https://opencourses.auth.gr

• Γεώργιος Α. Λεβενιώτης: Η περιφερειακή διοικητική οργάνωση της βυζαντινής Μακεδονίας https://clioturbata.com/

• ΤΑ ΡΩΜΕΪΚΑ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΤΗΣ «ΒΥΖΑΝΤΙΝΗΣ» ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ

  Πρώτο θέμα ήταν το καλούμενο Ανατολικό που κατοικούνταν από πέντε έθνη:
  τους Φρύγες, τους Λυκάονες, τους Ίσαυρους, τους Πάμφυλους και τους Πισίδες.
  
  Δεύτερο το προσαγορευόμενο Αρμενιακό αν και κατοικούνταν από Καππαδόκες. Οι σημαντικότερες πόλεις στις 4 επαρχίες του θέματος έχουν ως εξής.
   Στην πρώτη επαρχία: η μητρόπολη Καισάρεια (προς τιμή τους Ιουλίου Καίσαρα η οποία ονομαζόταν πριν Μάζακα από τον Μουσώχ γενάρχη των Καππαδοκών), η Νύσσα, τα Θέρμα, το Ῥεγεποδαντός. Της δεύτερης Καππαδοκίας 8 πόλεις Τύανα, Φαυστινούπολις, Κύβιστρα, Ναζιανζός, Σάσιμα, Παρνασός, Ῥεγέδωρα, Μωκισσὸς καὶ φρούριον τὸ καλούμενον Κόρον. Τῆς δὲ τρίτης Καππαδοκίας, ἣ νῦν ὀνομάζεται Ἀρμενιακός, εἰσὶ πόλεις ἑπτά· Ἀμάσεια, Ἴβωρα, Ζάλιχος, Ἄνδραπα, Ἀμινσός Νεοκαισάρεια, Σινώπη. Αναφέρει και ορισμένες παροιμίες για τους Καππαδόκες, διαβόητους για την κακοτροπία τους όπως τους χαρακτηρίζει: "τρία κάππα κάκιστα· Καππαδοκία Κρήτη Κιλικία", "Καππαδόκαι φαῦλοι μὲν ἀεί· ζώνης δὲ τυχόντες, φαυλότεροι· κέρδους δ' εἵνεκα φαυλότατοι· ἢν δ' ἄρα δὶς καὶ τρὶς μεγάλης δράξωνται ἀπήνης, δὴ τότε γίνονται φαυλεπιφαυλότατοι", "Καππαδόκην ποτ' ἔχιδνα κακὴ δάκεν· ἀλλὰ καὶ αὐτὴ κάτθανε γευσαμένη αἵματος ἰοβόλου".
  
  Τρίτο το θέμα των Θρακησίων που κατοικούνταν από τα ακόλουθα γένη:
  Λύδους, Μαίονες, Κάρες και Ίωνες. Ιωνες είναι αυτοί που κατοικούσαν την Μίλητο και την Έφεσο και τα παράλια, στο μεσόγειο οι Σαρδιανοί, οι Λυδοί, οι Μαίονες, οι Κάρες και οι οικήτορες της μικράς Φρυγίας. Περιείχε 20 πόλεις περί την Ασίαν πρώτη μὲν Ἔφεσος, δευτέρα δὲ Σμύρνα, τρίτη Σάρδεις, τετάρτη Μίλητος, πέμπτη Πριήνη, ἕκτη Κολοφών, ἑβδόμη Θυάτειρα, ὀγδόη τὸ Πέργαμον, ἐνάτη Μαγνησία, δεκάτη Τράλλη, ἑνδεκάτη Ἱεράπολις, δωδεκάτη Κολοσσαὶ αἱ νῦν λεγόμεναι Χῶναι, οὗ ἔστι ναὸς διαβόητος τοῦ ἀρχαγγέλου Μιχαήλ, τρισκαιδεκάτη Λαοδίκεια, τεσσαρεσκαιδεκάτη Νύσσα, πεντεκαιδεκάτη Στρατονίκεια, ἑξκαιδεκάτη Ἀλάβανδα, ἑπτακαιδεκάτη Ἀλίνδα, ὀκτωκαιδεκάτη Μύρινα, ἐννεακαιδεκάτη Τέως, εἰκοστὴ Λέβεδος, [εἰκοστὴ πρώτη Φιλαδέλφεια] καὶ ἄλλαι τινές.
  
  Τέταρτο θέμα τὸ ὀνομαζόμενον Ὀψίκιον .
  Η περιοχή του Οψικίου κατοικούνταν από του Βιθυνούς, Μυσούς, Φρύγες, Δάρδανους (οἱ καὶ Τρῶες λεγόμενοι) και Γραικούς (κατοικούσαν μαζί με Φρύγες στην Κύζικο και στα προς την θάλασσαν). Επίσημες πόλεις: πρώτην μὲν Νίκαιαν τὴν καὶ μητρόπολιν χρηματίζουσαν, δευτέραν δὲ Κοτυάειον, τρίτην Δορυλάειον, τετάρτην Μηδάειον, πέμπτην Ἀπάμειαν, ἕκτην Μύρλειαν, ἑβδόμην Λάμψακον, ὀγδόην Πάριον, ἐνάτην Κύζικον, δεκάτην Ἄβυδον.
  
  Πέμπτον θέμα τὸ λεγόμενον Ὀπτίματων.
  Δεν έχει καν στρατηγό για άρχοντα αλλά κατώτερης αξίας: δομέστικο. Κάτοικοι του θέματος: Βιθυνοί, Θυνοί, Ταρσιάται και κάποιοι Φρύγες. Επίσημες πόλεις: πρώτην μὲν Νικομήδειαν τὴν μητρόπολιν, δευτέραν δὲ Ἑλενούπολιν, τρίτην Πραίνετον, τετάρτην Ἄστακον, πέμπτην Παρθενούπολιν.
  
  Έκτο θέμα τὸ καλούμενον Βουκελλάριων.
   Βουκελλάριος κατά τη γλώσσα των Ῥωμαίων εκαλείτο ο φύλαξ τοῦ ἄρτου (βούκελλος γὰρ τὸ κρικελοειδὲς ψωμίον καλεῖται). Ώστε και οι στρατιώτες του ελαφροί και αβαρείς προς τον πόλεμο. Κατοικείται από Μαριανδυνούς, Βιθυνούς και Γαλάτες και αποτελείται από τις πόλεις: πρώτη μὲν Ἄγκυρα, μητρόπολις τῶν Γαλατῶν, δευτέρα δὲ Κλαυδιούπολις, καὶ αὕτη μητρόπολις τῶν Μαριανδυνῶν, τρίτη Ἡράκλεια, τετάρτη Προυσιάς, πέμπτη τὸ Τήϊον.
  
  Έβδομο θέμα τὸ προσαγορευόμενον Παφλαγονία
  από τους Παφλαγόνες αρχαιότατο έθνος (γένος Αἰγύπτιον) που το στολίζει και αυτό ως "ἐπὶ ἀναισχυντίᾳ τε καὶ κακοτροπίᾳ διαβαλλόμενον". Οι παραθαλάσσιες πόλεις Σινώπη καὶ Ἄμαστρα καὶ τὸ Τήϊον καὶ ἡ λεγομένη Ἀμινσός, Ἑλληνίδες εἰσὶ πόλεις καὶ Ἑλλήνων ἄποικοι. Επίσημες πόλεις πρώτην μὲν μητρόπολιν Γάγγραν, δευτέραν δὲ Ἄμαστραν, τρίτην Σῶραν, τετάρτην Δάδυβραν, πέμπτην Ἰωνόπολιν, ἕκτην Πομπηϊούπολιν (πομπὴ γάρ εἰσι καὶ ὄνειδος καὶ ἐξουθένημα τοῦ ἀνθρωπείου γένους :-) )
  
  Όγδοο θέμα τὸ ὀνομαζόμενον Χαλδία.
  Τα παράλια και η μητρόπολη Τραπεζούς είναι Ελλήνων αποικίες, τα άνω και μεσόγεια μέρη είναι τα προοίμια της μικράς Αρμενίας με πόλεις Κελτζηνὴ καλουμένη καὶ ὁ Συσπειρίτης καὶ τὸ Γοιζάνον.
  
  Ένατο θέμα τῆς Μεσοποταμίας.
   Οχι πολυχρόνιο και μεγάλο θέμα, αλλά μικρή κλεισούρα ανώνυμη και ακατανόμαστη. Επί Λέοντος προσέφυγε εκεί ο Παγκρατούκας ο Αρμένιος με τους αδελφούς του Πουκρίκα καὶ Ταυτούκα και παρέδωσαν τα εκείσε καστέλλια.
  
  Δέκατο θέμα Κολωνείας.
  Η Κολώνεια ήταν κάστρο ὀχυρώτατον καὶ κρημνῶδες... ἡ ἀρχαιογονία τοῦ θέματος ἐκ τῆς πρώτης τῶν Ἀρμενίων ἀρχῆς κατάγεται.
  
  Ἑνδέκατο Σεβαστείας. θέμα
  Εκ τῆς δευτέρας Ἀρμενίας ἀπάρχεται...
  
  Δωδέκατο θέμα τῆς Λυκανδοῦ
  Ομοίως περιοχή Αρμενίων έρημο σχεδόν θέμα και η Λυκανδός και η όμορη Τζαμανδὸς στην εποχή εκείνη.
  
  Δέκατο τρίτο θέμα Σελευκείας.
   Μέρος της Ισαυρίας. Τα άνω και μεσόγεια της Σελευκείας καλούνται Δεκάπολις... πρώτη μὲν Γερμανικούπολις, δευτέρα δὲ Τιτιούπολις, τρίτη Δομετιούπολις, τετάρτη Ζηνούπολις, πέμπτη Νεάπολις, ἕκτη Κλαυδιούπολις, ἑβδόμη Εἰρηνούπολις, ὀγδόη Διοκαισάρεια, ἐνάτη Λαύζαδος, δεκάτη Δαλισανδός.
  
  Δέκατο τέταρτο θέμα τὸ λεγόμενο Κιβυρραιωτών.
  Το προσωνύμιο δόθηκε από το ευτελές και ακατανόμαστο πόλισμα Κιβύρρα προς ύβρη για την αυθάδεια των κατοίκων του προς τις επιταγές των βασιλέων. Περιέχει και την Ρόδο.
  
  Δέκατο πέμπτο θέμα της Κύπρου,
   με κονσιλάριον, τουτέστι βουλευτήν, πόλεις δεκατρεῖς· Κωνσταντία μητρόπολις, Κίτιον, Ἀμαθοῦς, Κυρήνεια, Πάφος, Ἀρσινόη, Σόλοι, Λάπιθος, Κέρμεια [ἤτοι Λευκουσία], Κυθερεία, Ταμασία, [Κούριον, Νέμευος,] Τρίμυθος, ὅθεν ὁ ἅγιος Σπυρίδων, Κάρπασος.
  
  Δέκατο έκτο θέμα Σάμου (ναυτικό).
  Διαιρείται σε δύο τούρμες την Ἐφέσιον και την Ἀτραμυττηνήν. Ο στρατηγός του θέματος έχει πραιτώριο στη πόλη Σμύρναν.
  
  Δέκατο έβδομο θέμα του Αἰγαίου πελάγους.
  Κατέχει τις περιοχές από λεγομένου Λεκτοῦ καὶ ἕως Ἀβύδου καὶ αὐτῆς Προποντίδος καὶ μέχρι Κυζίκου καὶ τοῦ ποταμοῦ τοῦ λεγομένου Γρανικοῦ και οι κάτοικοί του πάντες Γραικοί ονομάζονται και μιλούν κοινή γλώσσα πλην Βυζαντίων που ήταν άποικοι Δωριέων. Στον στρατηγό του Αιγαίου πελάγους υπάγονται και οι Κυκλάδες και Σποράδες νήσοι ὧν προέχουσι, ἥ τε Μιτυλήνη καὶ Χίος καὶ αὐτὴ ἡ Λῆμνος.
  
  

  

  
  

  

  Η ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ΤΟ 1050

  
  

  ΤΑ ΔΥΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ:

  
  Πρῶτον τὸ ὀνομαζόμενον Θρᾳκῶον.
  Υπό κονσιλαρίων (τουτέστι βουλευτῶν) πόλεις 14, Εὐδοξιούπολις, Ἡράκλεια, Ἀρκαδιούπολις, Βιζύη, Πάνιον, Ὄρνοι, Γάνος, Καλλίπολις, Μήριζος, Σαλτική, Σαύαδα, Ἀφροδισία, Ἄπρος, Κοιλία. Ἐπαρχία Ῥοδόπης· ὑπὸ τὸν αὐτόν, πόλεις ζʹ· Παρθικόπολις, Ἡράκλεια Στρύμνου, Αἶνος, Μαξιμιανούπολις, Σέρραι, Φίλιπποι, Τραϊανούπολις. Ἐπαρχία Ἡμιμόντου· ὑφ' ἡγεμόνα, πόλεις ε[ξ]ʹ· Ἀδριανούπολις,Ἀγχίαλος, Δεβελτός, Πλουτινούπολις, Τζόϊδα. Ἐπαρχία Θρᾴκης· ὑπὸ κονσιλάριον, πόλεις εʹ· κλίμα Μεστικὸν καὶ Ἀκόντισμα, Φιλιππούπολις, Βερόη, νῆσος Θάσος, νῆσος Σαμοθρᾴκη. Ἐπαρχία [Μυσίας] Σκυθίας· ὑφ' ἡγεμόνα, πόλεις ιεʹ· Τόμις, Διονυσόπολις, Ἄκραι, Καλλάτις, Ἴστρος, Κωνσταντιανά, Ζέλπα, Τρόπαιος, Ἀξιούπολις, Καπίδαβα, Κάρσος, Τρόσμις, Νοβιόδουνος, Αἴγισσος, Ἁλμυρίς.
  
  Δεύτερον θέμα Μακεδονίας.
   Ἐπαρχία Μακεδονίας αʹ· ὑπὸ κονσιλάριον, πόλεις λ[β]ʹ· Θεσσαλονίκη, Πέλλη, Εὔρωπος, Δίος, Βέρροια, Ἐορδαία, Ἔδεσσα, Κέλλη, Ἀλμωπία, Ἡράκλεια Λάκκου, Ἀντανία, Γέμινδος, Νικεδής, Διόβουρος, Ἰδομένη, Βράγυλος, Πρίμανα, Μαρώνεια, Ἀμφίπολις, Νεάπολις, Ἀπολλωνία, Τόπειρος τὸ νῦν Ῥούσιον, Νικόπολις, †Ἰθάπολις†, Ἄκανθος, Κερεόπυργος, Βέρπη, Ἄραλος, Διοκλητιανούπολις, Σεβαστόπολις. Ἐπαρχία Μακεδονίας βʹ· ὑφ' ἡγεμόνα, πόλεις ηʹ· Στόλοι, Ἄργος, Εὐστράϊον, Πελαγονία, Βάργαλα, Κελαινίδιον, Ἁρμονία, Ζάπαρα. Ἐπαρχία Θεσσαλίας· ὑπὸ τὸν αὐτόν, πόλεις ιζʹ· Λάρισσα, Δημητριάς, Θῆβαι, Ἐχιναιός, Λάμια, Τρίκη, Γόμφοι, Ὑπάτη αἱ νῦν λεγόμεναι Νέαι Πάτραι, Μητρόπολις, Καισάρεια, Φάρσαλος, Βουραμίνσιος, σάλτος Ἰ[ωανν]ούβιος, νῆσος Σκίαθος, νῆσος Σκέπολα, νῆσος Πεπάρηθος.
  
  Τρίτον θέμα Στρυμόνος.
  Αποκόπηκε από το θέμα Μακεδονίας, στην ουσία είναι τάξης κλεισούρας και όχι θέματος και Σκύθαι αὐτὸ ἀντὶ Μακεδόνων διανέμονται
  
  Τέταρτον θέμα Θεσσαλονίκης.
  Τὸ δὲ νῦν εἰς θέματος τάξιν χρηματίζον Θεσσαλονίκη καὶ αὐτὸ Μακεδονίας μέρος τυγχάνει.
  
  Πέμπτο θέμα τῆς Εὐρώπης Ἑλλὰς...
   ἡ χώρα ἐκλήθη ἀπὸ Ἕλληνος τοῦ Δευκαλίωνος . Ἔχει δὲ τὸθέμα τῆς Ἑλλάδος πόλεις οθʹ· αʹ μὲν Σκάρφειαν, βʹ Ἐλατίνα, γʹ Δαύλιον, δʹ Χαιρώνειαν, εʹ Ναύπακτον, _ʹ Δελφούς, ζʹ Ἄμφισσαν, καὶ τὰς λοιπάς. Συναριθμεῖ δὲ ταύταις καὶ νῆσον τὴν Εὔβοιαν, ἥν τινες Χάλκιν ἢ Χαλκίδα ἐπονομάζουσιν· ἔχει δὲ μεθ' ἑαυτῆς καὶ τὰς καλουμένας νήσους Κυκλάδας καὶ νῆσον τὴν Αἴγιναν.
  
  Έκτο θέμα Πελοπόννησος.
   Κόρινθος, ἥ ποτε Ἐφύρα, μητρόπολις πάσης Ἑλλάδος καὶ αὐτῆς Πελοποννήσου, τουτέστιν Ἀχαίας· οἱ γὰρ Ῥωμαῖοι τοὺς τὴν Πελοπόννησον οἰκοῦντας Ἀχαιοὺς ὀνομάζουσιν. Ἔστι δὲ πᾶσα ἡ νῆσος ὑπὸ ἑνὶ στρατηγῷ τεταγμένη, πόλεις ἔχουσα τεσσαράκοντα· ἐξ ὧν εἰσιν ἐπίσημοι Κόρινθος μητρόπολις, Σικυών, Ἄργος, Λακεδαιμονία τῆς Λακωνικῆς ἡ πρὶν Σπάρτη, ἑτέρα μητρόπολις αἱ λεγόμεναι Πάτραι. Ὕστερον δὲ πάλιν, τῶν Μακεδόνων ὑπὸ Ῥωμαίων ἡττηθέντων, πᾶσα ἡ Ἑλλάς τε καὶ ἡ Πελοπόννησος ὑπὸ τὴν τῶν Ῥωμαίων σαγήνην ἐγένετο, ὥστε δούλους ἀντ' ἐλευθέρων γενέσθαι. Ἐσθλαβώθη δὲ πᾶσα ἡ χώρα καὶ γέγονε βάρβαρος, ὅτε ὁ λοιμικὸς θάνατος πᾶσαν ἐβόσκετο τὴν οἰκουμένην, ὁπηνίκα Κωνσταντῖνος, ὁ τῆς κοπρίας ἐπώνυμος, τὰ σκῆπτρα τῆς τῶν Ῥωμαίων διεῖπεν ἀρχῆς, ὥστε τινὰ τῶν ἐκ Πελοποννήσου μέγα φρονοῦντα ἐπὶ τῇ αὑτοῦ εὐγενείᾳ, ἵνα μὴ λέγω δυσγενείᾳ, Εὐφήμιον ἐκεῖνον τὸν περιβόητον γραμματικὸν ἀποσκῶψαι εἰς αὐτὸν τουτοῒ τὸ θρυλούμενον ἰαμβεῖον· Γαρασδοειδὴς ὄψις ἐσθλαβωμένη.
  
  «Έβδομον»
  Η Κεφαλληνία συμπεριλαμβάνοταν στην Πελοπόννησο, δεν εχρημάτισε εις τάξη θέματος. Ομοίως και οι νήσοι Ζάκυνθος, Λευκάς, Ιθάκη, Κέρκυρα.
  
  Όγδοο θέμα Νικόπολις.
   Ἐπαρχία τῆς παλαιᾶς Ἠπείρου τῆς Φωκικῆς, ὑφ' ἡγεμόνα, πόλεις ιβʹ· Νικόπολις μητρόπολις.
  
  Ἔνατον θέμα Δυρράχιον.
   Δυρράχιον, ἥ ποτε Ἐπίδαμνος· ὑπὸ κονσιλαρίου, πόλεις θʹ· Σκάμπτα, Ἀπολλωνία, Βούλλις, Ἀμαντία, Πουλχεριόπολις, Αὐλών, Λίστρων, Σκεύπτων, Αὐλίνιδος μητρόπολις. Ἐπαρχία Δακίας μεσογαίου· ὑπὸ κονσιλαρίου, πόλεις εʹ· Πανταλία, Γερμαή, Ναισός, ἡ πατρὶς τοῦ μεγάλου Κωνσταντίνου, Ῥεμεσιάνα. Ἐπαρχία [τῇ παλαιᾷ] ***· ὑπὸ κονσιλαρίου, πόλεις εʹ. Ἐπαρχία Δαρδανίας· ὑφ' ἡγεμόνα, πόλεις γʹ. Ἐπαρχία Πανονίας· ὑπὸ τὸν αὐτόν, πόλεις βʹ.
  
  Δέκατον θέμα Σικελία Νῆσός ἐστι.
  
  Ἑνδέκατον θέμα Λογγιβαρδίας.
  Ἡ δὲ Λαγοβαρδία δισσοῖς ὀνόμασι κέκληται· παρὰ μέν τισι Λογγιβαρβία, τουτέστι πολυγένεια· παρὰ δέ τισι Λαγοβαρδία, ὡς [πολυγένεια]
  
  Δωδέκατον θέμα Χερσῶνος.
   Ἡ δὲ Χερσὼν τὸ παλαιὸν οὐκ ἦν εἰς ὄνομα θέματος, οὐδὲ ἐν μητροπόλεως σχήματι· ἀλλ' οἱ τοῦ Βοσπόρου κρατοῦντες ἐκράτουν καὶ Χερσῶνος αὐτῆς. Πηγή: https://ellinondiktyo.blogspot.com/2016/05/blog-post_3.html

Το δισκοπότηρο της Αγιά Σοφιάς 

 Αλέξιος Α΄ Κομνηνός o σωτήρας της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας 

 Ο Βυζαντινός αυτοκράτορας Αλέξανδρος της Μακεδονικής Δυναστείας 

Η Μάχη της Αντιόχειας του Μαιάνδρου - Ο Βυζαντινός Αυτοκράτορας σκοτώνει τον Τούρκο  Σουλτάνο!